Het dorpsplein van Wijtschate is mooi heraangelegd en kreeg een groen kleedje aangemeten. Tijdens de vier jaar durende werken werden pistolen, kogels, gamellen, een draagberrie, een wagonnetje, loopgraven en soldaten opgegraven. Eén van de zijstraten is de Schoolstraat, zo genoemd omdat hier na de alles verwoestende Groote oorlog de lagere school werd heropgebouwd.

De leerlingen zijn jaren geleden al vertrokken naar een nieuwbouw. In de vleugels rond de geplaveide koer huizen nu OC De Klaverhulle, het gemeentearchief, een leskeuken, de spelotheek en de bibliotheek. Bieke Breyne zit er achter de balie in een zee van licht dat door de grote ramen stroomt.

Belangrijk bindmiddel

We merken op dat de collectie behoorlijk omvangrijk oogt voor een gemeente. “We hebben echt voor elk wat wils, van DVD’s tot kookboeken, van romans tot strips. We hebben ook een wijkafdeling in Westouter die door vrijwilligers wordt bemand. Onze vrijwilligerswerking is trouwens één van de sterktes van de bib.” Bieke is verantwoordelijk voor de aankopen voor de jeugdafdeling.

“Eigenlijk heb ik leerkracht Engels – Muziek gestudeerd. Het was mijn schoonzus die me deze vacature tipte omdat ze wist van mijn voorliefde voor boeken. Het maakt mijn dag goed als ik mensen aan een goed boek kan koppelen.”

De bibliotheek is een belangrijk bindmiddel in het sociaal weefsel, dat beseft ook Bieke. “We brengen cultuur aan. We houden ook wel de vinger aan de pols met onze wekelijkse nieuwe aanwinsten. Toch doen we meer dan dat. Als bibliotheek werken we ook met andere gemeente-afdelingen samen, denk maar aan de computercursussen en de kinderkampen.”

Open ruimte

Het is de eerste schooldag van haar dochter Felise (2,5). “Het afscheid was wel even moeilijk”, geeft Bieke toe. “Wij wonen in Zillebeke bij Ieper. In amper 10 minuten sta ik aan de school vanuit de bib. Fileloos! Waar kan dat nog? Deze job valt goed te combineren met het gezinsleven. Ik haal er veel voldoening uit.” Dochter Louelle (6 maanden) gaat nog naar de crèche.

De middagpauzes zijn een rustmoment voor Bieke die als jonge moeder ook even haar grote passie turnen aan de kant zette. “In Wijtschate ben je zo het centrum uit en word je omringd door prachtige open ruimte. Ik ga vaak wandelen tijdens de middagpauze.”

Bieke scant enkele boeken in. In de rekken snuistert een koppel naar een wandelboek van de streek. Een dame op leeftijd bladert door de krant. “Hier komen mensen uit alle deelgemeenten van Heuvelland langs. Het is een uitgestrekte gemeente. Elk dorp heeft zijn eigenheid behouden. Dat maakt een bezoek aan Heuvelland zo hartverwarmend. De charme van de dorpen en de nabijheid van de steden vind ik een grote troef van de Westhoek.”

Absolute toppers

We werpen Bieke een uitspraak van haar vader, eregouverneur Paul Breyne, voor de voeten: ‘Geen van mijn vijf kinderen zit in de politiek. Dat is allicht niet toevallig.’ Bieke lacht en wuift het weg. “Onze ouders hebben ons nooit in een bepaalde richting geduwd. Integendeel, toen pa in 1997 gouverneur van West-Vlaanderen werd, konden we met zijn allen in het Gouvernementspaleis in Brugge gaan wonen. Er stond zelfs personeel ter beschikking. Mijn moeder koos ervoor in de Westhoek te blijven en wij waren het volmondig eens met die keuze. De Westhoek is onze thuis. Ik geloof dat ik in die vijftien jaar dat hij gouverneur was één keer in Brugge ben blijven slapen.”

Wat maakt de Westhoek dan zo aantrekkelijk, vragen we. Bieke somt de vele voordelen op. “Ik haalde al aan dat je hier nooit files hebt. Verder vind ik het betaalbaar wonen absoluut een pluspunt. Hier kunnen jonge gezinnen zich nog een vrijstaande woning met tuin permitteren. Ik vind de Westhoek ook veilig. Je kan hier zonder zorgen je kinderen naar school brengen. En dan heb je natuurlijk nog de natuurbeleving. Provinciedomeinen als de Palingbeek in Ieper en de Kemmelberg in Heuvelland zijn absolute toppers waar ook wij met het gezin regelmatig tijd doorbrengen. Kinderen kunnen hier opgroeien in een groene, gezonde omgeving met veel open ruimte.”