De benedictijnen woonden tot 1978 in Le Cloître St-Joseph. De voorlaatste eigenaars renoveerden het gebouw tot een luxueuze B&B. Inge Briels uit Merksem maakte het plaatje compleet. Met een diploma interieurarchitectuur op zak tovert ze elke ruimte om tot een echt pareltje. Ze straalt als we onze bewondering uiten.

Aan de lange tafel in de woonkamer kijken we uit over de tuin met oude beelden en gezellige zithoeken. Net als binnen is alles met authentieke elementen afgewerkt. We zien Sky, de jack russell van Inge, door de tuin dartelen. ‘Een oase van rust en groen’, noemt Inge het. “We zijn verhuisd van de grootste stad naar de kleinste stad van België”, lacht ze.

Dankzij Google

Het gezin woonde in een zijstraat van de drukke Bredabaan in Merksem. Inge had nood aan een nieuwe uitdaging. Ze wou eindelijk haar sinds lang gekoesterde droom van een eigen B&B waar maken. Haar man en zoon steunden de plannen. “We zochten eerst in Frankrijk. Tot mijn man het idee opperde ook eens de Westhoek af te speuren. Toen we ‘groot huis Westhoek’ googelden, sprong dit oude klooster als eerste resultaat op ons scherm. Het stond al twee jaar te koop. Ik had nog nooit van Mesen gehoord. Op de lange baan tussen Wijtschate en Mesen raakte ik helemaal verliefd op het landschap.”

De verkoop ging snel, de verhuis nog sneller. “In Frankrijk zouden we enkel in het zomerseizoen gasten aantrekken. Hier in Mesen loopt het seizoen het hele jaar door.

Echt dorpsgevoel

Inge leidt ons rond door het stijlvolle gebouw. De vloeren, deuren en muren zijn nog zoals in de tijd van de zusters. Op het gelijkvloers heeft elke ruimte een andere tegelvloer. Elk decoratiestuk heeft een verhaal. In het salon vooraan kunnen ook niet-gasten van een luxe-ontbijt of high tea genieten. De vier suites op de bovenverdieping zijn kraaknet.

Van haar verhuis heeft ze nog geen moment spijt gehad. “Ook al is Mesen een stad, hier heerst een echt dorpsgevoel. Wat een verschil met het jachtige leven in Antwerpen. Toen ik in de verfwinkel advies vroeg, nam de verkoper alle tijd om me te helpen. Zelfs het verkeer is hier anders, minder gejaagd. Antwerpen zal voor altijd mijn stad blijven, maar hier voel ik me thuis.”

Inge opende de B&B in het voorjaar van 2018. Haar unieke aanpak trekt binnen- en buitenlandse gasten aan. Le Cloître St-Joseph is immers meer dan een B&B. ’s Avonds kookt ze voor de gasten. “Er gaat niets boven mensen verwennen met lekker eten. Het maakt me gelukkig als ik de gesprekken aan tafel hoor op gang komen. Hier worden vriendschappen gesmeed.”

Zoon Sam deelt de passie van zijn mama. Hij volgt les in Hotelschool Ter Duinen in Koksijde. “Hij is er helemaal open gebloeid”, zegt Inge.

Machtig uitzicht

Le Cloître St-Joseph ligt in de schaduw van de Dikkop van Mesen, de bijnaam van de Sint-Niklaaskerk. Het is maar één van de vele monumenten die het stadje telt. De toren is vrij toegankelijk. Samen met Inge wagen we de klim. Het uitzicht is verbluffend. We onderscheiden de West-Vlaamse heuvels aan de ene kant en Rijsel en de Noord-Franse terrils aan de andere kant.

Inge wijst verschillende plekken aan in Mesen. “We zijn van in het begin hartelijk ontvangen. Veel mensen waren blij dat we het oud klooster nieuw leven wilden inblazen. Tussen de opknapwerken door zochten we regelmatig het verenigingsleven op. Nu nog gaan we op de Markt af en toe iets drinken wat altijd leidt tot hartelijke gesprekken met andere Mesenaars. Ook dat is anders, in Antwerpen gingen we nooit op café.”

Mesen draagt als vredesstad een oorlogsverleden mee. Buitenlandse gasten, tot Nieuw-Zeelanders toe, zoeken de slagvelden van honderd jaar geleden op. Maar ook de prachtige omgeving trekt veel gasten aan. “Ik vind de wandel- en fietsnetwerken in de Westhoek een enorme meerwaarde. Je ontdekt zo de mooiste plekjes van de streek. Ik raad mijn gasten ook altijd de Vredeswandeling van Mesen aan die onze voordeur passeert. In de stad hangt de geschiedenis nog in de straten, dat voel je.”

Tips voor trips

Op de rondgang boven in de kerk wijst Inge een bescheiden appartementsgebouw aan. “Daar woont mijn mama. Ze is mee verhuisd. We houden letterlijk de kerk in ons midden.”

Als logiesuitbater vindt ze het belangrijk correcte info over uitstapjes mee te geven aan haar gasten. “Eén van mijn favoriete musea is het Talbot House in Poperinge, vooral voor het verhaal erachter. Het was een soldatenclub in de Eerste Wereldoorlog waar iedereen zijn strepen aflegde. Met vrienden stapten we onlangs het 14 kilometer lange Stiltepad in Westouter. Een topervaring! Gezinnen met kinderen raad ik zeker de zetellift Cordoba aan tussen de Rodeberg en de Zwarteberg. Je zweeft er over de wijngaarden van wijndomein Entre-Deux-Monts. De Westhoek heeft zoveel te bieden. Gasten komen vaak terug om nieuwe belevingen op te zoeken.”

Inge straalt. “Ik had het mij niet beter kunnen voorstellen. Ik heb geen heimwee, in Mesen ben ik thuisgekomen.”