Karel Ackaert, verzorgde baard, rangerhoed en pretlichtjes in de ogen, verwelkomt ons aan de ingang van Sanctuary De Zonnegloed vzw. We installeren ons naast de shop voor een verhaal over hoop en enthousiasme, passie en koppigheid… en dierenwelzijn.
“Mijn ouders waren zaakvoerders van een bankfiliaal in Heist aan zee waar we woonden. Ik nam het filiaal over en deed het met hart en ziel. Toch knaagde er iets. Ik wou niet mijn hele leven achter glas slijten. Dieren- en mensenwelzijn lagen me toen al nauw aan het hart.”
Nieuwe start
Karel kende Vleteren en omgeving al van toen hij hier als kind met zijn ouders kwam wandelen. “Het moet indruk op me gemaakt hebben, want Vleteren heeft me nooit losgelaten. Ik was echt gebeten door de streek.”
Het geluk viel Karel en zijn nog jonge gezin in de schoot toen in de Brabanthoek een hoeve te koop kwam. “In 1998 zijn we verhuisd en amper enkele maanden later openden we onze natuur- en biowinkel. We gaven ook cursussen. Al snel begonnen we ook met onze educatieve boerderij met een jeugdverblijf.” De herinnering aan die pioniersjaren doet Karel opleven. Het bezielen van jonge mensen voor de natuur gaf Karel en Lieve vleugels. “We boden een tiental activiteiten en cursussen aan. Toen we de cursus ‘Dierenwelzijn en Europa’ ontwikkelden, zijn de schellen van onze ogen gevallen. We ontdekten dat veel wilde dieren in Europa in gevangenschap leven, soms in erbarmelijke omstandigheden.”
De stap naar de Sanctuary kwam er door drie wasberen, nu dertien jaar geleden. “Stichting AAP liet ons op een mooie dag weten dat ze geen verblijf vonden voor drie wasberen. Ze zochten snel huisvesting en polsten ons of we interesse hadden. Eens we die stap hadden gezet, ging het snel. Steeds meer wilde en verwaarloosde dieren vonden hun weg naar De Zonnegloed. Uiteindelijk kozen we ervoor om ons volledig toe te leggen op de dierenopvang. Er komen nu nog geregeld bezoekers die hier als kind een unieke ervaring beleefd hebben op openluchtklassen of kamp.” Ondertussen telt het park zo’n 400 geredde wilde dieren, zowel inheems als uitheems, goed voor 135 soorten.
“Als kind was ik al geboeid door de streek”
Onverwacht succes
Karel neemt ons mee door het park. “Na de corona werden wij overrompeld door bezoekers. Dat kwam onverwacht en was niet leuk voor de buren noch voor de dieren. We werken nu met een reservatiesysteem waarbij je een tijdsslot in de voormiddag of de namiddag kan reserveren. Nu is een bezoek aan De Zonnegloed veel aangenamer voor alle partijen.”
Een vast wandelparcours loodst de bezoeker langs alle dieren. Op een pancarte lezen we dat de uitgave van De Zonnegloed tot 3500 euro per dag bedraagt. “In de lockdown hadden we het moeilijk. We hadden nog voor drie weken aan middelen, daarna was het gedaan. Na al die jaren hard werken was dat echt een vreemd gevoel, ook voor alle medewerkers. VRT NWS heeft ons toen echt gered. Ze brachten een item over onze oproep om voeding voor de dieren te doneren. Het leidde tot massaal veel reactie, ook van mensen uit de omgeving.” De reportage had ook een tweede gevolg. “Sinds corona weten onze bezoekers nog beter wat De Zonnegloed Sanctuary doet. Wij zijn geen dierenpark in de strikte zin van het woord.”
Rust van de omgeving
Dat de Brabanthoek in Vleteren nu niet meteen de meest commerciële locatie is, weerlegt Karel meteen. “We hebben ook wel gezocht naar een locatie rondom Knokke-Heist, maar dat bleek financieel niet haalbaar. Hier in Vleteren zitten we goed. De rust van de omgeving straalt af op de dieren. We zijn in de eerste plaats een Sanctuary. We vangen geen dieren op omdat het meer bezoekers zou genereren.”
Uniek in de Benelux
De Sanctuary Zonnegloed vzw slorpt Karel en Lieve volledig op. Veel tijd voor verenigingsleven is er niet. Twee van hun kinderen werken fulltime mee. Immanuel houdt zich bezig met de groendienst en David is lid van de technische ploeg. De vier anderen zijn als vrijwilliger betrokken. De twee jongsten gaan nog naar school. Jongste dochter Miriam (14) is lid van Chiro Pimpernel in Vleteren.
“Om ons te ontspannen gaan Lieve en ik regelmatig wandelen. We hebben er leren tijd voor maken. Vleteren is bij uitstek een geschikte wandelgemeente met de Brabanthoekwandeling rond De Zonnegloed. Ook in de Sixtusbossen rondom de abdij van Westvleteren gaan we vaak stappen.”
Terwijl we de Oekraïense beer Tisjka bewonderen die zich als een koning in zijn park voortbeweegt, vragen we Karel naar de toekomst van De Zonnegloed. “We werken zonder ambitie en plannen. We doen gewoon wat nodig is binnen de capaciteiten die we hebben. Wist je dat De Zonnegloed de enige Sanctuary in de Benelux is? Alleen al in België is er nood aan meerdere Sanctuaries.”