De ouders van Marlies Desmet baten al 36 jaar Bakkerij Desmet – Vanmullem uit. Je vindt er niet alleen vers gebakken brood in allerlei vormen en maten, maar ook patisserie, chocolade, kaas, charcuterie en streekproducten met het label 100% West-Vlaams. Marlies en haar man en bakker Mario Devos werken mee in de zaak. “We zijn een ambachtelijke bakkerij waar we alles nog zelf maken, van grondstof tot eindproduct.”

Binnenkort worden de rollen omgedraaid. Marlies en Mario nemen de warme bakkerij over. Klanten hoeven niet te vrezen. “Wij houden vast aan onze gekende recepten. De klassiekers blijven populair. Onze huisspecialiteiten, zoals onder meer ons Groot Bruin Speciaal en de Framboise Maison, vormen een vaste waarde in ons aanbod.”

Geen roddels

Marlies studeerde voedingsmiddelentechnologie aan de hogeschool in Roeselare. Haar broer Jonas is actief als schrijnwerker. Marlies wist al van jongsaf aan dat ze de bakkerij, het levenswerk van haar ouders, wilde verderzetten. Koppig ging ze op zoek naar een bakker als levenspartner en die vond ze met Mario. Zijn ‘vostoleetjes met desem’, een samensmelting van het woord pistolets met zijn familienaam Devos, vliegen over de toonbank.

Elke klant krijgt een persoonlijke begroeting. Marlies bedient samen met haar moeder de klanten. “Het leven van een bakkersvrouw bestaat uit vroeg opstaan en bereid zijn om lange dagen te draaien. We zijn gemakkelijk twaalf uur per dag in de weer. Zelfs op zondag zijn we open tot 19 uur.”

Of ze als bakkersvrouw op de hoogte is van elke roddel in het dorp? “Er wordt veel minder geroddeld in vergelijking met vroeger. Nu gaan de gesprekken vooral over het weer en de gezondheid.” Marlies bloost als we naar haar favoriete lekkernij vragen. “Pasen is een gevaarlijke periode (lacht). Ik ben zot op chocolade.”

Dochter Marieke loopt school in basisschool ‘De Negensprong’. Na de schooluren helpt ze af en toe een handje in de winkel.

Leukste speelplein

De vrije tijd vult Marlies in met fitness, fietsen of fotografie. “Met mijn foto’s viel ik al een paar keer in de prijzen bij lokale wedstrijden. Koekelare heeft dan ook heel wat fotogenieke plekjes. Denk maar aan de Hovaeremolen, de Lange Maxsite of Koekelarebos. We gaan vaak wandelen in het Arboretum waar een heuse avonturenwandeling is aangelegd.”

We wandelen de Dorpsstraat uit, langs de Sint-Martinuskerk en de Thaise tempel Sala Thai naar de stiltetuin van Huis Proot. Met haar camera neemt Marlies enkele foto’s van de druivenserre die midden de tuin staat te pronken. Ze heeft oog voor detail.

Op één van de zitbanken rondom de kleurrijke tuin polsen we naar het dorpsleven in Koekelare. “Op de Mote beschikken we over het leukste speelplein van West-Vlaanderen. Marieke is de koningin te rijk als we ons daar op het terras installeren. Koekelare kent een bloeiend verenigingsleven. De activiteitenkalender staat altijd goed vol. Elk dorpsfeest brengt veel volk op de been. In het centrum van Koekelare vind je boetiekjes, ambachtelijke zaken zoals de onze en grotere ketens.”

We werpen op dat Koekelare niet langs de grote gewestwegen ligt. Je moet moeite doen om er naartoe te rijden. “We liggen echt op de grens tussen het Brugse Ommeland en de Westhoek en dat voel je ook, vind ik. Koekelare is als het ware de poort naar de Westhoek. Vanaf hier ervaar je de rust die zo typisch is voor de regio. Ga je de andere kant op in oostelijke richting, dan voel je de drukte toenemen.”